නව සෑ බඳිනවලු නොයනෙද නුඹ බේරී..

 

 

වියළි අතු පියසි පොල් අතු විමානයේ
කඩල ගොටු බඳින දැලි ගත වැකුණ ලියේ
කුසේ ළැමේ දරු සම්පත් දරන්නියේ
රනින් තෙලඹු ගස් නොදුටුව රන් මලියේ

 

පහළින් සරැලි මුහුලස ගෙඩිකර බැන්දේ
නොදුටුව අඳුන් නෙත්කොන් රත් පැහැ ඇන්දේ
දුම් රොටු වත්සුණුව දෙකොපුල් මත නින්දේ
විමනෙන් බැහැල දුරකට යන්නලු ලන්දේ

සළෙලුන් දෙවියො වී රෑ යම වඩින්නියේ
රන් විමනට බර වැඩි වුණි නොවෙද රැයේ
දිවසැප සොයා ටව්මට යන කෝච්චියේ
හදවත ගැස්ම සුළගට දියවෙලා ගියේ

විමනේ පියසි අතරින් සඳකත් සීරී
කළුවර ගොඩවෙන්න එළියේ හරි ගෝරී
රත්නමාලි නුඹ නොවුණට සෝමාරී
නව සෑ බඳිනවලු නොයනෙද නුඹ බේරී