කැටි ගැහුණ කිරි හොද්ද අනා මං කැව්වාට
දන්නවා මල්ලියේ කන්න බැහැ කෑවාට
හරි සැරට අප්පච්චි "සැර මදි"යි කිව්වාට
මට සතුටු කොහොම හරි උඹේ බඩ පිරුණාට
ඉරී ගිය චීත්තය මමත් ඇඳ උන්නාට
මුකුළු කර දෙකම්මුළ තද කරං ඉම්බාට
ළඟ තියං ඉස් මුදුන රෑත් අත ගෑවාට
හීනෙනුත් අඬ ගැහුවෙ උඹ අපේ අම්මාට
ඉඳ හිටක අකුණකට,රැයට බය හිතුණාම
"පොඩි එකී නොවි හිටිං" අප්පච්චි කියුවාම
පොඩි උඹව තුරුළු කර ඇස් දෙකම වැහුවාම
අම්ම ඉන්නව වගෙයි,උණුහුමයි මට තාම
මල්ලියේ අර අතන පේන අර කඳු මුඳුන
එයින් එපිටට විහිද හිනාවෙන තරු මුහුණ
අම්ම කිව්වේ එහෙම! ඉන්න බව ඇය එතැන!
මගෙ පුරුදු නැළවිල්ල කියා ඇසෙනා ලෙසින..
No comments:
Post a Comment