සුපිපුණ කුසුම මම මෙලෙකව නලෙහි එතී
සෙවුයෙමි නොදුටු නොහැගුණු ආලයේ පැතී
ඉපදෙන සිහින ගැන තුන් සිත කැවී කිතී
පෙරඹර හිරුට මෙන් පෑවෙමි නුඹට රුතී
නටු අග රැඳී නුඹ නෙතු ළග නිසොල්මනේ
එක්තැන් මතක තැබුවෙමි හැම පතක කොනේ
නොපැමිණි නොගිය නුඹ වෙත මම් බැන්ද සෙනේ
පිරෙනා කඳුළු පිනි මැද මට සිනා ගෙනේ
හදවත රිදෙන තැන හිරු අවරට කැන්දා
පෙරඹර නැගුණ සිහිනය නටුවෙන් බින්දා
නොමියෙන පෙමක් ගැන මතකය ලොව රන්දා
පරවෙන මල් පෙතිත් නුඹෙ සිතුවම් ඇන්දා......
