වියළි තුරු මත කළක් යන විට
වසත් ළා දළු නැගෙනවා
නුඹත් නොපතන මටත් නොසිතුණ
සුවඳ කුසුමන් පිපෙනවා
පෙරුම් පිරු ඒ සුවඳ අරගෙන
මද මරුත් දුර ඇදෙනවා
හුදකලා වූ මහා කඳු මත
ගොසින් සුසුවඳ තබනවා
නැගුණු උල්පත් දියෙන් තෙමි
තෙමි සුවඳ දියකර හරිනවා
බිඳී විසිරී හැපී වැටෙමින්
නිම්නයට දිය ගලනවා
සුසුදු පෙණ කැටි දියෙහි බිඳෙමින්
රහස් හෙමිහිට කියනවා
නුඹට නැවතී ඉන්න හැකි නම්
සත්තකයි එය ඇහෙනවා
එහෙ මෙහේ යන වළාකුළටත්
දන්නවද කන් තියනවා
නදී ඇළ දොළ ගයන ගී පද
ස්වර රටා එහි තියනවා
නීල අහසට තනි වු පොළොවට
අපේ තනිකම දැනෙනවා
ඒ වෙලාවට අපට ළං වී ඉන්න
සුළඟත් එවනවා
පුංචි තරු කැට අතර මැද දී
අඳුර සිතුවම් මවනවා
දුරින් පෙනෙනා පහන් එළියට
මමත් බොහො පෙම් කරනවා
අමාවක රැය කලා පුරමින්
සුපුන් සඳ යළි වඩිනවා
නුඹට මට එය ගෙවෙන දිවියක
එකින් එක තතු කියනවා
දහවලද රැය උදාසන වී
හිරු හෙටත් යළි වඩිනවා
පුරුදු පැතුමන් සෙනෙහෙ අතරින්
ජීවිතය හැඩ කරනවා........
