රාමා ස්වාමිනි....

 

              

දැල්වේ හදවත ගිනිසිළු සේමා
වරදක්දෝ මා හද බැඳි ප්‍රේමා
පතිවත ගැන මගෙ සැකදෝ රාමා
ගිනිසිළු අතරට යවනුයෙ කෝමා

අශෝක වනයේ ශෝකයෙ චින්තා
පතුරා සිටියුරු කඳුළු අනන්තා
පණිවුඩ අරගෙන ආ හනුමන්තා
නොකිවෙද හද බැඳි මාගේ චින්තා

පැතිරී දස දෙස පියුම් සුගන්ධේ
වින්දේ නෑ සත්තයි ම'නිරින්දේ
ගිනිසිළු අග මැළවේ ආනන්දේ
නොදුටුවෙ මා හොරැහින් ඉකිබින්දේ

හුස්මක්වත් නොවැදුණි මට රාවණ 

ගිනිසිළු සිම්ඹේ පාද නැමීගෙන 

සැක හැරිදෝ මගෙ රාමා රාජන
ඇසෙදෝ මිහිලිය වැළපේ ශෝකෙන

එන්නට බැහැ පුරවරට අයෝධා
නොදැනේ පෙරවූ ගතිය ප්‍රබෝධා
සුරපුර අතහැර නරපුර ආදා
රාමා ස්වාමිනි ඇයි මේ බාධා.....