සුරතෙහි දබරැඟිල්ලෙන්
අල්ලාන සෙනෙහෙන්
තබා 'අ' යන්න මත
පුතේ,මෙතැනැයි ආරම්භය,
අයනු
අල් මයනු
මායනු
එකට ඈඳුනු,
''අම්මා''
ආරම්භ විය එතැනින්
''අකුර''
බොහෝ දුර පැමිණ අද
අග මුලක් නොදත් විට
සිහිනයෙන්
සෙනේහෙන්
විත් හිතම අතගාන
එදා
නොවැටහුණු
අද
වැටහෙන
ජීවිතයක සෙනෙහෙබර
ආරම්භය,
''අම්මා''
නොලියූ නොකියූ කතා
නුඹටත් මටත් ඇත
මම,
ලියන්නට පස් මහ බැලුම් බලමින් සිටිමි
සුදුසු කාලය නොවන
බැවින්ම
නිහඩ වෙමි,
දිගු ශීත නිද්‍රාවකට යමි
ළපළු නැගෙන සුවඳත්
මිහිරි ගී ගෙනෙන සුළගත්
සමග අවදි වෙමි
හිරි වැටුණු
ඉරි තැළුණු
අත් පා ගසා නැගිටිමි,
හිස් පත් පුරා
වසන්තයෙහි උපන් බිළිඳුන්ට
වසන්තයට පෙර ගැබ්ගත්
කඨෝරත්වයේ සොඳුරු ස්වරැති
කවි දරුවෙක්
ප්‍රසූත කරමි,
සිනහව පිරි නැවතීමේ තිතකින්
අවසන සටහන් කරමි....
